monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > salCod.Sal.X,16.236 > bavPal.lat.1448.185 > sectio 32 > csg250.271 > sectio 63 > sectio 17 > sectio 54 > bkeCod.15.164v > bnfNAL1615.165 > habCod.Guelf.707Helmst..29 > csg250.234 > sectio 169 > sectio 17 > sectio 13 > sectio 43 > sectio 21 > bnf6795.176 > csg251.175 > sectio 9 > bnf13013.62 > sectio 11 > bavPal.lat.311.221 > sectio 11 > csg871.10 > bavPal.lat.1449.112 > sectio 43 > sectio 48 > csg250.191 > bnf6796A.104 > csg250.226 > sectio 114 > sectio 38 > Hildebertus Cenomanensis, Sermones, p2, 77
Hildebertus Cenomanensis, Sermones, SERMONES DE SANCTIS, , LXXVI. IN FESTO SANCTI NICOLAI SERMO UNICUS. De continentia. <<<     >>> LXXVIII. IN FESTO SANCTI STEPHANI PROTOMARTYRIS SERMO PRIMUS.

LXXVII. IN FESTO SANCTI ANDREAE APOSTOLI SERMO UNICUS.

1  « Fac tibi duas tubas argenteas ductiles, quibus convocare possis multitudinem, quando movenda sunt castra (Num. X, 2). 2  » Dicit Dominus in Deuteronomio: « Si ambulans per viam in arbore, vel in terra nidum avis inveneris, et matrem pullis vel ovis desuper incubantem, non tenebis eam cum filiis, sed abire patieris, captivos tenens filios (Deut. XXII, 6). 3  » Per viam imus, quando divinam Scripturam, quae via salutis est, percurrimus; nidum invenimus, id est sententiam aliquam; in terra, id est pertinentem ad activam; in arbore, ad contemplativam. 4  Matrem dicit, historiam; ova, sensus est occultus; pullus vel fetus, sensus manifestus, unde refici valemus. 5  Matrem ergo, id est historiam abiiciamus; sensum spiritualem et moralem teneamus, ut eum exsequendo, in aeternum vivamus. 6  Iuxta litteram praecipitur Moysi in libro Numerorum, ut faciat duas tubas argenteas ad convocandum populum. 7  Iudaei sibi habeant litteram; nos quaeramus spiritualem intellectum. 8  Moyses ergo gerit hic personam Christi, quem filia Pharaonis, id est Ecclesia, vel anima fidelis, prius diaboli filia, in aquis vel de aquis baptismi, vel doctrinae spiritualis, suscipit, et in aula, id est latitudine cordis nutrit. 9  Crescit enim non in se, sed in nobis Christus. 10  Fides Christi, Christus est in corde suo, quem semper crescere decet. 11  Iste liberat populum ab Aegypto, id est fideles a diabolo et mundo. 12  Ad quod complendum, ex Dei Patris mandato et aeterno consilio facit tubas, id est praedicatores, quos mittit binos, ut praedicent duo mandata charitatis. 13  Quae et argenteae, ut praedicatorum verba eloquii nitore refulgeant, et auditorum mentem nulla sui obscuritate confundant. 14  Ductiles, quia necesse est ut qui venturam iram praedicant, per tribulationum tunsiones crescant, et tanto dulciorem Deo sonum reddant, quanto sub malleo universae terrae duriora perferunt. 15  Unde: « Ibant apostoli gaudentes a conspectu concilii, quoniam digni habiti sunt pro nomine Christi contumeliam pati (Act. V, 41). 16  » Item in Actibus apostolorum prohibiti ne praedicarent in nomine Iesu, audi quid dicunt: « Obedire oportet Deo magis quam hominibus (ibid. 29). 17  » Et Paulus: « Cum infirmor, tunc potens sum (II Cor. XII, 10). 18  » Et: « Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam (Matth. V, 10). 19  » Apostolo enim testante: « Hoc leve et momentaneum tribulationis aeternae gloriae pondus operatur (II Cor. IV, 17). 20  » Hic dolantur ligna. 21  Hic poliuntur lapides in aedificio Dei reponendi. 22  Plano ferro, non erit opus lima. 23  Sancti ergo feriendo producuntur. 24  Mali sicut et diabolus amplius stringuntur. 25  Unde in Iob: « Indurabitur cor eius tanquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus (Iob XLI, 15). 26  » Idem de eodem: « Stringet caudam suam quasi cedrus (Iob XL, 12). 27  » Tales tubae divino eloquio lucidae, vita et sanctitate probatae valent ad convocandum populum. 28  Possunt enim clangore suo moenia Iericho destruere. 29  His verius noster Iosue septem principalia vitia, id est superbiam et caetera diruit septimo die, id est septem dierum peracta revolutione omnino cadent. 30  Tubarum istarum usus erat in Iubilaeo, quia sancti omnia repromissione et aeterna quiete [supp. digna] faciunt. 31  Gedeon etiam, qui interpretatur circuiens munitio [mutatio], id est Dominus Iesus, talibus tubis armatus et lagunculis cum lampadibus, Madianitas fugavit (Iud. VII). 32  Tubae sonuerunt; lagenae, id est corpora fracta sunt pro veritate, unde lampades, id est miracula coruscaverunt. 33  « Pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius (Psal. CXV, 15). 34  » Per mortem enim ad vitam transeunt. 35  Unde Salomon in Proverbiis: « Malum est, malum est, dicit omnis emptor, sed cum recesserit, gloriatur (Prov. XX, 14), » qui aeterna praemia in coelo comparare desiderat. 36  Malum est amarum, quod in praesenti sustinere debuerat, ut cum per mortem de mundo recesserit, glorietur, aperte conspiciens quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam quae revelabitur in nobis. 37  Hac spe sustinet dura. 38  « Disciplina enim quando est amara, ut ait Apostolus, in praesenti, fine fructum habet pacatissimum; videtur enim omnis disciplina non esse gaudii sed moeroris (Hebr. XII, 11). 39  » Item: « Si recusatis disciplinam Patris, adulteri estis. 40  » Vocant tales tubae populum, modo ad bellum contra hostes, modo ad epulum, sive convivium, modo ad festum. 41  Ad bellum vocant [contra] diabolum, et contra spiritualia nequitiae. 42  Sic: « Resistite diabolo, et fugiet a vobis (Iac. IV, 7); » et in fine ad daemones iudicandos vocabunt: Unde « Nescitis quia angelos iudicabimus: » Et: « Sancti tanquam scintillae in arundineto discurrent (Sap. III, 7). 43  » Vocant etiam ad bellum contra hostem domesticum, id est carnem, quae concupiscit adversus spiritum, hoc modo: « Carnis curam ne feceritis in desideriis (Rom. XIII, 14). 44  » Et: « Fugite fornicationem, ut resistatis concupiscentiis eius (I Cor. VI, 18). 45  » Invitant etiam hae tubae populum ad epulum divinae lectionis, ut nutriamur de verbo Dei et de pane angelorum in praesenti. 46  Beatus enim qui audit verba Dei, et facit ea, ut per hoc convivium levemur ad aeternam satietatem, ubi torrente voluptatis potabimur. 47  Vocant similiter ad festum praesens, ut reliquiae cogitationis diem festum agant Deo, et tunc veniemus, et mansionem apud eum faciemus. 48  Magna festivitas, habere Deum in cordis hospitio. 49  Bene celebrat Sabbatum qui bonis operibus intendit. 50  Unde in Exodo: Observa diem Sabbati et caeteras festivitates quae servandae sunt a nobis, non carnaliter, sed spiritualiter. 51  Per has venietur ad aeternam solemnitatem, ubi « in voce exsultationis et confessionis erit sonus epulantis (Psal. XLI, 5). 52  » Ibi erunt aeterna solemnitas, coetus atque collectae, ubi Deum in saecula saeculorum laudemus et verius iubilemus. 53  Vocant praeterea ad castra movenda et faciendas mansiones, quae gradus et profectus iustorum significant, quales ostendit Paulus, dicens: « Eorum quae retro sunt, oblitus, ad anteriora me extendo (Phil. III, 13). 54  » Et Psalmista: « Ascensiones in corde suo disposuit (Psal. LXXXIII, 13), » ubi gratia pro gratia cumuletur. 55  Et notanda sacramentorum convenientia. 56  Moyses de aquis sumptus facit tubas argenteas ad convocandum populum. 57  Dominus ambulans iuxta mare Galilaeae duos fratres facit piscatores hominum, qui retibus Evangelii de mari huius mundi educant homines ad salutis portum. 58  Primo tamen haec tuba nostra, id est beatus Andraeas, cuius festum hodie colimus, vocat fratrem suum Simonem, dicens: « Invenimus Messiam (Ioan. I, 41). 59  » Ecce bene sonans tuba; abyssus abyssum invocat. 60  Cortina cortinam ducit; et qui audit, dicit: Veni. 61  Vera in isto fraternitas, vera charitas; thesaurum inventum ostendit fratri. 62  Vera in illo humilitas; minorem posteriorem [f. posterius] non dedignatur sequi. 63  Sequuntur autem passibus corporis et mentis, relictis retibus et navi. 64  Sed quantum uterque reliquit, qui pene nihil habuit? Multum reliquit, qui hoc tantillum quod habebat, totum deseruit, qui voluntatem habendi prius posuit. 65  Tanta a sequente dimissa sunt, quanta antea a sequente [f. a non sequente] concupisci potuerunt. 66  Deus enim non pensat quantum, sed ex quanto offeras, in cuius sacrificio facilius contemnitur sacculus quam voluntas. 67  Multum reliquit, qui cum amore mundi curam corporis abiecit. 68  Unde: « Qui non odit patrem et matrem, adhuc autem et animam suam, non est me dignus (Ioan. XII, 25). 69  » Secuti sunt autem non solum ut alii, calicem Domini bibendo, id est pro eo moriendo, sed etiam idem genus mortis, id est crucem sustinendo. 70  Vera in istis germanitas, quos eadem fides et passio vere fecit esse germanos. 71  Inde in Cantico: « Vir affert pro fructu eius, id est vineae mille argenteos (Cant. VIII, 11), » id est, perfectum pretium, quidquid illud sit. 72  Regnum coelorum tantum valet, quantum habes; re minima ut maxima emitur, quia quod minimum est in quantitate, maximum est in devotione, etiam calix aquae frigidae. 73  Nemo se excuset de pretio; tanti est quanti et tu; te da, et accipe illud. 74  Quidquid aliud dederis, si te subtrahis, nihil egisti. 75  Unde: « In me sunt vota tua (Psal. LV, 12). 76  » Cain recte obtulit, sed non rite divisit, quia quod charius erat subtraxit. 77  Quid, o homo! causaris de paupertate? Voluntas sola perfectio reputatur. 78  Videant pauperes et laetentur. 79  Et: « Reddemus vitulos labiorum nostrorum. (Osee XIV, 3). 80  » Vidua in duobus minutis plus omnibus obtulit. 81  Nos vero si nondum horum apostolorum exemplo volumus vel possumus animam pro Domino dare, saltem discamus nostra dimittere. 82  Si nondum volumus omnia, saltem aliqua, vel superflua pauperibus debemus erogare. 83  Sed quomodo dabit se ipsum, qui non vult dare nummum? Sed « Regnum coelorum vim patitur, et violenti diripiunt illud (Matth. XI, 12). 84  » Vim ergo nobis faciamus. 85  Andraeas, qui virilis interpretatur, per praedicationem viriliter animae suae fecit vim; et ideo hic centuplum, in alio saeculo vitam aeternam accepit, quam etiam eius interventu nobis conferat qui vivit et regnat Deus in saecula saeculorum. 86  Amen.


Hildebertus Cenomanensis, Sermones, SERMONES DE SANCTIS, , LXXVI. IN FESTO SANCTI NICOLAI SERMO UNICUS. De continentia. <<<     >>> LXXVIII. IN FESTO SANCTI STEPHANI PROTOMARTYRIS SERMO PRIMUS.
monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > salCod.Sal.X,16.236 > bavPal.lat.1448.185 > sectio 32 > csg250.271 > sectio 63 > sectio 17 > sectio 54 > bkeCod.15.164v > bnfNAL1615.165 > habCod.Guelf.707Helmst..29 > csg250.234 > sectio 169 > sectio 17 > sectio 13 > sectio 43 > sectio 21 > bnf6795.176 > csg251.175 > sectio 9 > bnf13013.62 > sectio 11 > bavPal.lat.311.221 > sectio 11 > csg871.10 > bavPal.lat.1449.112 > sectio 43 > sectio 48 > csg250.191 > bnf6796A.104 > csg250.226 > sectio 114 > sectio 38 > Hildebertus Cenomanensis, Sermones, p2, 77